เกอิชา คืออะไร
เกอิชา (Geisha) คือ หญิงที่มีความเชี่ยวชาญด้านศิลปะ สร้างความบันเทิงให้กับแขกด้วยการร่ายรำ ขับร้อง เล่นดนตรี ไปจนถึงการปรนนิบัติบริการอย่างรินเหล้า เป็นต้น เอกลักษณ์ของเกอิชาคือการทาหน้าขาว ใส่ชุดกิโมโนหรูหราและทำผมอลังการ
หลายคนอาจเข้าใจผิดว่าเกอิชาคืออาชีพขายบริการ แต่อันที่จริงแล้วเกอิชาไม่ใช่อาชีพอย่างว่า คำว่าเกอิชา (芸者) แปลตรงว่า “ศิลปิน” เกอิชาจึงถือเป็นศิลปินที่แสดงศิลปะชั้นสูงของญี่ปุ่นดั้งเดิม
เกอิชาคือคำเรียกในฝั่งคันโต ส่วนฝั่งคันไซจะเรียกว่า เกอิโกะ (Geiko) นอกจากนี้ยังมีชื่อเรียกว่าเกอิงิ ทั้งหมดนี้ล้วนหมายถึงอาชีพเดียวกัน ในปัจจุบันยังมีหลายที่ที่มีเกอิชาตัวเป็นๆ ให้ได้ไปพบปะกันจริงๆ
ประวัติของเกอิชา
เกอิชามีประวัติความเป็นมายาวนานย้อนไปถึงสมัยเอโดะ แรกเริ่มแล้วเกอิชาเป็นผู้ชาย มีหน้าที่ร้องเล่นเต้นรำสร้างความบันเทิง ต่อมาจึงกลายเป็นผู้หญิงอย่างทุกวันนี้
ในอดีต ผู้ที่มาเป็นเกอิชามีทั้งที่เป็นโดยสมัครใจและถูกซื้อตัวมา แต่ในปัจจุบัน คนที่มาเป็นเกอิชาคือผู้ที่สนใจและสมัครใจเป็นเอง
หน้าที่ของเกอิชา
เกอิชามีหน้าที่สร้างสีสันในงานเลี้ยง โดยในส่วนของการแสดงนั้นจะแบ่งออกเป็นหน้าที่หลักๆ ดังนี้
- ทาจิคาตะ คือเกอิชาที่มีหน้าที่ร่ายรำ
- จิคาตะ คือนักดนตรี มีหน้าที่ขับร้องและเล่นเครื่องดนตรี เช่น ชามิเซ็น ขลุ่ย กลอง
- ไทโกะโมจิ คือเกอิชาที่มีหน้าที่สร้างบรรยากาศให้ครึกครื้นด้วยการเล่นตลกหรือการใช้คำพูดต่างๆ
เกอิชายังมีความสามารถด้านศิลปะอื่นๆ เช่น ชงชา จัดดอกไม้ เป็นต้น นอกจากศิลปะการแสดงแล้ว เกอิชายังมีหน้าที่สร้างความบันเทิงให้กับแขก ซึ่งมีทั้งการเล่นเกมและการพูดคุย เป็นต้น
เกอิชาไม่ได้มีหน้าที่ขายบริการด้วยร่างกาย ใช่ว่าจะไม่มีเรื่องอย่างว่าเลย แต่ก็ขายศิลปะเป็นหลัก อย่างไรก็ตาม เกอิชาไม่ได้รับอนุญาตให้มีความรักหรือแต่งงาน แต่สามารถมีผู้อุปถัมป์หรือที่เรียกว่าดันนะได้
การแต่งกายของเกอิชา
เกอิชาทาหน้าเป็นสีขาวเนื่องจากในสมัยก่อนยังไม่มีไฟฟ้า จึงทาหน้าเป็นสีขาวเพื่อให้โดดเด่น ซึ่งก็ยังคงรักษาธรรมเนียมนั้นมาจนถึงปัจจุบัน เกอิชาแต่งหน้าค่อนข้างฉูดฉาด เขียนขอบตา ทาอายชาโดว์ และที่ขาดไม่ได้คือลิปสติกสีสด
ชุดของเกอิชาคือกิโมโน วิธีผูกโอบิจะต่างจากปกติคือจะห้อยยาวลงมาด้านหลัง สวมวิกขนาดใหญ่และติดเครื่องประดับผมสวยงามอลังการ สวมถุงเท้า เมื่อออกด้านนอกจะสวมเกี๊ยะ
ไมโกะ(Maiko) คืออะไร
ไมโกะ คือเกอิชาฝึกหัด ใช้เวลาฝึกศิลปะและทักษะต่างๆ เป็นเวลา 5 ปีก่อนจะเป็นเกอิชาได้ เด็กหญิงมักเข้าเป็นไมโกะตั้งแต่ช่วงอายุก่อน 20 ปี ไมโกะต้องแต่งหน้าขาวและใส่กิโมโนเช่นเดียวกับเกอิชา ต่างตรงที่ทรงผมสุดอลังการของเกอิชาเป็นวิก แต่ของไมโกะคือผมจริง
โออิรัน (Oiran) คืออะไร
โออิรัน คืออาชีพที่ขายเรือนร่างเป็นหลัก มีการร่ำเรียนศิลปะการแสดงเช่นกัน แต่ไม่เท่ากับเกอิชา แต่งหน้าเป็นสีขาวเหมือนกัน แต่ทรงผมมีความอลังการและหนักกว่า สวมกิโมโนหลายชั้น ความแตกต่างที่เห็นได้ชัดคือจะผูกโอบิไว้ด้านหน้า (เพื่อให้ถอดได้สะดวก…) และสวมเกี๊ยะสูง
ฮานามาจิ (Hanamachi) คืออะไร
ฮานามาจิ คือย่านที่เกอิชาและไมโกะอาศัยอยู่ และยังมีโรงน้ำชาซึ่งเป็นที่จัดงานเลี้ยงให้ได้พบกับเกอิชา โดยเกอิชามักไม่ทำงานนอกเขตของตัวเอง ฮานามาจิแปลว่าเมืองแห่งดอกไม้ แต่ละย่านจะมีชื่อเรียกของตัวเอง ย่านที่เป็นที่รู้จักดี เช่น ย่านกิอง เป็นต้น